سید ابراهیم نبوی، طنزپرداز و روزنامه‌نگار سرشناس، در سن ۶۴ سالگی در شهر سیلورسپرینگ ایالت مریلند آمریکا بر اثر خودکشی درگذشت. دختران او در اطلاعیه‌ای اعلام کردند که دوری از وطن و افسردگی ناشی از آن، دلیل اصلی این اتفاق بوده است.

به گزارش رویداد 360 به نقل از انصاف نیوز، سید ابراهیم نبوی، طنزپرداز و روزنامه‌نگار نام‌آشنای ایرانی، شب گذشته در شهر سیلورسپرینگ ایالت مریلند آمریکا بر اثر خودکشی درگذشت. او در زمان مرگ ۶۴ سال داشت. دختران آقای نبوی در اطلاعیه‌ای با تأیید این خبر، اعلام کردند که دوری از وطن و افسردگی ناشی از آن، بار سنگینی بر دوش او گذاشته بود.

• تعطیلی مدارس و ادارات در چند استان کشور فردا ۲۷ دی ۱۴۰۳ / جزئیات کامل اعلام شد

دختران سید ابراهیم نبوی در اطلاعیه خود نوشتند:
«به اطلاع دوستان و آشنایان می‌رسانیم که پدرمان، سید ابراهیم نبوی، شب گذشته در شهر سیلورسپرینگ ایالت مریلند، جان خود را گرفت. پدرمان در یک دهه‌ی اخیر افسرده و دلتنگ ایران بود و ناممکن بودن زندگی در وطن‌ش، بار سنگینی را بر دوش او گذاشته بود. او در حالی از دنیا رفت که هرگز نتوانست با اقامت اجباری خود دور از ایران کنار بیاید.»

زندگی حرفه‌ای و فعالیت‌های فرهنگی

ابراهیم نبوی از چهره‌های سرشناس طنز و روزنامه‌نگاری ایران بود که در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ در نشریات و روزنامه‌های متعددی فعالیت کرد. طنزهای او که اغلب با نگاهی اجتماعی و سیاسی همراه بود، در قالب چندین کتاب منتشر شد و طرفداران بسیاری پیدا کرد.

او در اوایل دهه ۸۰ پس از محکومیت در دادگاه، ایران را ترک کرد و به زندگی در تبعید ادامه داد. با وجود اعلام تمایل به بازگشت به ایران، این اتفاق هرگز رخ نداد و او تا پایان عمر در غربت ماند.

• ارز ترجیحی: حمایت یا رانت؟ چالش‌ها و پیامدهای اقتصادی

واکنش‌ها به درگذشت ابراهیم نبوی

درگذشت ابراهیم نبوی موجی از تأثر و اندوه را در میان دوستدارانش و جامعه فرهنگی ایران به همراه داشت. بسیاری از همکاران و علاقه‌مندان او در شبکه‌های اجتماعی با انتشار پیام‌هایی، از نقش تأثیرگذار او در طنز و روزنامه‌نگاری ایران یاد کردند.

سید ابراهیم نبوی با طنزهای عمیق و نگاه انتقادی خود، بخشی از تاریخ فرهنگی ایران را شکل داد. او نه تنها به عنوان یک طنزپرداز، بلکه به عنوان صدایی برای بیان دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی شناخته می‌شد. درگذشت او نه تنها یک فقدان شخصی، بلکه از دست رفتن یکی از چهره‌های ماندگار فرهنگ و ادبیات معاصر ایران است.

علی ربیعی دستیار اجتماعی رئیس جمهوری در واکنش به درگذشت ابراهیم نبوی – طنز پرداز در شبکه ایکس نوشت:

ابراهیم نبوی با آنکه ناراضی و منتقد بود اما هیچ گاه به دام بدخواهان ایران نیفتاد. ای کاش مسیر بازگشت به کشورش برای او فراهم می بود.

همچنین عباس عبدی در واکنش به درگذشت ابراهیم نبوی نوشت:

ساعت ۲۲ امشب خبر تاسف‌بار درگذشت خودخواسته ابراهیم نبوی را به من دادند. خشکم زد. خیلی متاسف شدم. این روزها متن چند سال پیش او درباره یک نماینده مجلس بشدت بازنشر شده بود، به همین مناسبت دیشب با خانواده درباره استعداد بی‌نظیر او در طنز گفتگو می‌کردیم. او چهره بی نظیر طنز، نویسندگی و روزنامه‌نگاری ایران بود و سطح و عمق طنز را چند پله به پیش برد داستان‌نویسی برجسته بود. شاید به دلیل نوشتارهای طنزش برخی چندان توجهی به عمق روحیه او نکرده باشند.

 

او شخصیت سیاسی و ادبی مستقل خود را داشت و حرف‌هایش را صادقانه می‌زد و نان را به نرخ روز نمی‌خورد و همین موجب انزوا و علت افسردگی او در خارج شد و در نهایت راهی را انتخاب کرد که همه ما در آن تا حدی مسئول هستیم. او باید به هر قیمتی که بود به ایران دعوت و باز گردانده می‌شد.

• ماجرای هدیه جنجالی به هادی عامل در تلویزیون / از انتقاد گسترده سلبریتی ها تا عذرخواهی صداوسیما

ابراهیم نبوی: طنزپردازی که صدای انتقادش در غربت خاموش شد

سید ابراهیم نبوی، طنزپرداز، نویسنده و روزنامه‌نگار سرشناس ایرانی، در ۲۲ آبان ۱۳۳۷ در شهر آستارا متولد شد. او از چهره‌های برجسته طنز سیاسی و اجتماعی ایران بود که با قلم تند و تیز خود، نقدهای صریحی به مسائل سیاسی و اجتماعی ایران وارد می‌کرد. نبوی تحصیلات خود را در رشته جامعه‌شناسی در دانشگاه شیراز و دانشگاه تهران به پایان رساند و فعالیت حرفه‌ای خود را در دهه ۱۳۶۰ با همکاری در نشریات و روزنامه‌های اصلاح‌طلب آغاز کرد.

فعالیت‌های مطبوعاتی و طنز سیاسی

ابراهیم نبوی از سال ۱۳۶۶ کار روزنامه نگاری را از هفته‌نامه سروش آغاز کرد و بعدتر در نشریات سروش، گزارش فیلم، گل آقا، همشهری، ماهنامه تصویر، هفته نامه مهر، جامعه، توس، نشاط، آریا، عصرآزادگان، اخبار اقتصاد و ده‌ها نشریه دیگر کار کرد.

ابراهیم نبوی با نوشتن ستون‌های طنز در روزنامه‌هایی مانند «جامعه»، «توس» و «عصر آزادگان» به شهرت رسید. سبک طنز او که اغلب با استفاده از قالب‌های پارودی (نقیضه) و لحنی جدی همراه بود، به او امکان می‌داد تا مسائل سیاسی را به شکلی طنزآمیز و انتقادی بررسی کند. او با توقیف هر روزنامه، به نشریه‌ای جدید می‌رفت و ستون‌های خود را با عناوینی مانند «ستون پنجم»، «ستون چهارم» و «بیستون» ادامه می‌داد.

ابراهیم نبوی در سال ۱۳۸۲ پس از دو بار بازداشت و محاکمه به دلیل فعالیت‌های مطبوعاتی، ایران را ترک کرد و به بلژیک، کانادا و در نهایت آمریکا مهاجرت کرد. او در طول سال‌های تبعید، با رسانه‌هایی مانند بی‌بی‌سی فارسی، رادیو زمانه و روزآنلاین همکاری می‌کرد. با این حال، دوری از وطن و ناممکن بودن بازگشت به ایران، بار سنگینی بر دوش او گذاشت و به افسردگی او منجر شد. در نهایت، او در ۲۶ دی ۱۴۰۳ در شهر سیلورسپرینگ ایالت مریلند آمریکا به زندگی خود پایان داد.

آثار و میراث فرهنگی ابراهیم نبوی

ابراهیم نبوی علاوه بر طنز، در حوزه‌های نویسندگی، شعر و پژوهش نیز فعال بود. از جمله آثار او می‌توان به کتاب‌هایی مانند ستون پنجم، کشکول نبوی،قصه های نصرالدین، یک فنجان چای داغ، گزیده لطایف الطوایف و سفر به خانه آزادشده اشاره کرد.

او همچنین تحقیقاتی درباره تاریخ طنز ایران انجام داد و در این زمینه کتاب‌هایی منتشر کرد. میراث فرهنگی او به عنوان یکی از پیشگامان طنز سیاسی ایران، الهام‌بخش بسیاری از نویسندگان و طنزپردازان پس از خود بوده است.

ابراهیم نبوی نه تنها یک طنزپرداز، بلکه صدایی برای بیان دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی بود. او با قلم خود، مرزهای سانسور را به چالش کشید و با وجود زندگی در تبعید، هرگز از انتقاد به وضعیت ایران دست برنداشت. درگذشت او نه نها یک فقدان شخصی، بلکه از دست رفتن یکی از چهره‌های ماندگار فرهنگ و ادبیات معاصر ایران است.

انتهای پیام