بر اساس تازه‌ترین گزارش بانک مرکزی، در یک دهه گذشته تعداد افراد شاغل در هر خانواده ایرانی افزایش یافته است. این آمار نشان می‌دهد که تعداد خانوارهایی با دو یا چند شاغل در حال رشد است، در حالی که سهم خانوارهایی با یک شاغل کاهش یافته است. این تغییرات در شرایطی رخ داده که تورم و فشار اقتصادی، خانوارها را مجبور به افزایش مشارکت در بازار کار کرده است.

به گزارش رویداد 360 به نقل از اکوایران، بانک مرکزی در گزارش بودجه خانوار سال ۱۴۰۲، توزیع تعداد افراد شاغل در هر خانواده را بررسی کرده است. این گزارش حاکی از آن است که در طول یک دهه گذشته، تعداد افراد شاغل در هر خانواده به طور قابل توجهی افزایش یافته است. اگرچه هنوز بیش از نیمی از خانوارها (۵۳.۷ درصد) تنها یک شاغل دارند، اما این نرخ در حال کاهش است. در مقابل، تعداد خانوارهایی با دو یا بیشتر شاغل از ۱۸.۳ درصد در سال ۱۳۹۳ به ۲۰.۸ درصد در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است.

افزایش تعداد افراد شاغل در هر خانواده به دو یا سه نفر

این آمار حکایت از آن دارد که به دلیل شرایط تورمی و فشار اقتصادی دیگر درآمد یک نفر برای اداره ی یک خانواده کفایت نمی کند. شاید روی دیگر این ماجرا را بتوان افزایش بهره وری و نقش اقتصادی افراد خاواده در نظر گرفت اما این برداشت چندان مطابق با واقعیت نیست. چرا که طبق مشاهدات این روزها فعالیت اقتصادی خانواده ها نه در جهت رشد و بهبود رفاه عمومی خانواده بلکه در جهت تامین معاش و هزینه های ضروری زندگی صورت می گیرد. در واقع سبد هزینه خانوار به کالاهای اساسی و ملزومات اولیه معاش محدود شده است. در جایی که ساده ترین هزینه ها از سبد خانوار حذف شده و به کالای لوکس تبدیل شده ستف افزایش تعداد افراد شاغل در هر خانواده نمودی از فشار اقتصادی بر گرده خانوار است نه رشدو بهره وری اقتصادی خانوار.

این تغییرات را می‌توان از دو منظر مثبت و منفی تحلیل کرد:

۱. جنبه مثبت: افزایش تعداد شاغلان در هر خانوار نشان می‌دهد که افراد بیشتری در فرآیند تولید و کسب درآمد مشارکت می‌کنند. این موضوع می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی خانوارها و کاهش فشار مالی بر یک فرد کمک کند. همچنین، مشارکت بیشتر اعضای خانواده در بازار کار می‌تواند به افزایش تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی منجر شود.

• اعتراض بازنشستگان به اجرای ناقص همسان‌سازی حقوق بازنشستگان کشوری و تأمین اجتماعی

۲. جنبه منفی: از سوی دیگر، این افزایش می‌تواند ناشی از شرایط نامساعد اقتصادی مانند تورم بالا و کاهش قدرت خرید باشد. در سال‌های اخیر، شتاب افزایش قیمت‌ها از رشد درآمدها پیشی گرفته است، به طوری که یک فرد به تنهایی قادر به تامین هزینه‌های خانوار نیست. این شرایط باعث شده تا افراد بیشتری، حتی زنان و جوانان، برای کمک به اقتصاد خانواده وارد بازار کار شوند. این پدیده را می‌توان نشانه‌ای از کاهش رفاه و افزایش فشار اقتصادی بر خانوارها دانست.

تورم و تغییر ساختار اشتغال در خانوارها

در طول یک دهه اخیر، فشار تورمی و افزایش هزینه‌های زندگی، خانوارها را مجبور به تغییر سبک زندگی کرده است. در سال‌های گذشته، یک نفر به تنهایی قادر به تامین هزینه‌های خانواده بود، اما اکنون این امر تقریباً غیرممکن شده است. این تغییرات ساختاری در اقتصاد ایران، باعث شده تا تعداد شاغلان در هر خانوار افزایش یابد.

بررسی آمارها نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۳، ۵۸ درصد خانوارها تنها یک شاغل داشتند، در حالی که این رقم در سال ۱۴۰۲ به ۵۳.۷ درصد کاهش یافته است. در مقابل، درصد خانوارهایی با دو یا بیشتر شاغل از ۱۸.۳ درصد به ۲۰.۸ درصد افزایش یافته است. این تغییرات نشان می‌دهد که خانوارها برای مقابله با تورم و کاهش قدرت خرید، به افزایش تعداد شاغلان روی آورده‌اند.

• شیرینی، از کالای محبوب جشن ها تا محصول سوپرلوکس / تورم کام مردم را تلخ کرده است

افزایش تعداد افراد شاغل در هر خانواده را می‌توان هم به عنوان یک فرصت و هم به عنوان یک چالش در نظر گرفت. از یک سو، مشارکت بیشتر افراد در بازار کار می‌تواند به رشد اقتصادی و کاهش فقر کمک کند. از سوی دیگر، این پدیده می‌تواند نشانه‌ای از شرایط نامساعد اقتصادی باشد که باعث کاهش رفاه و افزایش فشار بر خانوارها شده است.

در تحلیل این موضوع، باید به عوامل ساختاری مانند تورم، بیکاری و کاهش قدرت خرید توجه کرد. بهبود شرایط اقتصادی و افزایش درآمدها می‌تواند به کاهش فشار بر خانوارها و بازگشت به شرایط مطلوب‌تر کمک کند. در غیر این صورت، افزایش تعداد شاغلان در هر خانوار می‌تواند به عنوان یک نشانه هشداردهنده از تشدید مشکلات اقتصادی در نظر گرفته شود.

انتهای پیام